മനസ്സിലെ മര്മ്മരങ്ങള്; ഒരു ദര്പ്പണത്തിലേക്കെന്നപോലെ കുറിച്ചിടുവാന്; ജീവിതചക്രത്തിലെ വിരസമായ ചില നിമിഷങ്ങള് തള്ളിനീക്കാന്; ലക്ഷ്യബോധമില്ലാത്ത അഭിലാഷങ്ങള്ക്കപ്പുറം നിസഫലതയുടെ വേനല്ചൂടു പരക്കുമ്പോള് മനസിന്റെ ഇരുണ്ട കോണുകളിലിട്ടു താലോലിക്കുവാന് ഒരു കുറിപ്പായ് മാത്രം.
Saturday, March 30, 2013
ഈണം !
കാറ്റിനോരീണം ;
ആറ്റിനും തീരം
ആരാരും കാണതോരീമലര് തീരം;
നിന് മൃദു ലോലമാം നന്മതന് തീരം
കാണുമ്പോള് ഒക്കെയും കാവലായ് മാറാം ഞാന്
കാണാതിരിക്കുമ്പോള് ഓര്മയായും ,
നിന്നിലെ നൊമ്പരപാടുകള് ഒകെയും
ഞാന് എന്റെ വീണയായ് മീട്ടാം.
അരികില് ഒരുനാള് മടിയില്ലാതെ
വന്നു നീ അണയുകില്ലേ സഖി....
ഒരിക്കലും പാടാതെ കാത്തുഞാന് വച്ചൊരാ..
ജീവന്റെ പാട്ടുകള് കേള്ക്കാന് ..
പാട്ടിലെന് മാനസം ഞാന് ഒരുക്കിവയ്കാം നിനകായ്.
ഈ വഴിയില് നീ വന്നു ചേര്ന്നിടുമ്പോള്,
പാദസരത്തിന്റെ ഈണങ്ങള് ചേര്ത്ത് നീ
സുന്ദര ഗീതമാക്കൂ ഈ ഗാനം.
പാടിവരുമ്പോള് രാഗങ്ങള് മാറുന്നു...
കാള്പെരുമാറ്റങ്ങള് കണ്ണീരിലലിയുന്നു,
നിന്മുഖമതിലെങ്ങോ സ്വപ്നമായ് തീരുന്നു
പാടിതീരാത്ത പാട്ടുമായ് ഞാനിന്നു
മംഗളം പാടി ഈ വഴി പോകുന്നു !!
(Mukesh M)
Labels:
കവിത
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment